Ey buraya yolu düşen saf yolcu!
Bak, adam Allah diyor, başka bir şey demiyor. Ben onlardan uzağım, hem de insan zihnine hangi mesafe sığıyorsa o kadar. Onlar Allah dedikçe ben İblis’i görüyorum. Sen Allah dendiğinde mutlaka Allah zikrediliyor sanıyorsan İblis’i hiç tanımıyorsun demektir. İblis’i unutursan Allah’ı da unutursun. Allah’ı unutursan da İblis’i unutursun.
İstersen her gün onu zikrederek yat kalk, fark etmez. Şimdi bu yazıda da Allah zikrediliyor, değil mi? Emin olabilir misin ki? Belki de zikrettiren İblis! Ben kendim bile emin değilken sen aslında Allah’ın zikredildiğinden nasıl emin olabilirsin! Ben kendimin vebalini üzerime aldım. Dikkatli ol ki benimki senin, seninki benim olmasın. Gördüğün ve duyduğun zikirlere aldanma. Allah’ı en çok zikredenlerden biri İblis değil mi? Gece bile gözünü dikmiş üstüme kalemi izliyor. Bunu yazdıran kim acaba? Acaba hangi güce hizmet ediyorum? Belki de selamını artık toptan kesecek!
Şimdi duydum, “Kes artık!” diyor.
